- چه زمانی به این نتیجه رسیدید؟

از پنج سالگی به همراه برادر بزرگ‏ترم «حاج حمیدآقا» با سبک مصطفی اسماعیل تلاوت می‏کردیم تا اینکه در سن 12 سالگی، رتبه نخست مسابقات بین‏المللی عربستان را به دست آوردم. این وضع تا 17 سالگی ادامه پیدا کرد. بعد تغییرات صوتی دوران بلوغ پیش آمد؛ برای همین چند سالی مجبور بودم با صدای جدید کنار بیایم. از این مرحله که گذر کردم به این فکر افتادم که سبک جدیدی در تلاوت داشته باشم  .

- برای رسیدن به این سبک جدید، کار خاصی انجام دادید یا فقط تمرین کردید؟

تمرین که اصل کار بود اما در کلاس‏های متفاوتی شرکت کردم؛ از صرف و نحو عربی گرفته تا فصاحت و بلاغت در کلام عرب و آشنایی با موسیقی کلاسیک عربی و ایرانی. تلاوت‏های استادان مختلف قرآن را به شیوه قیاسی و علمی مورد بررسی قرار دادم؛ در حالی که شاید تا پیش از آن فقط با گوش دادن، تلاوت‏ها را پی‏گیری می‏کردیم. تفسیرهای مختلف را مطالعه کردم تا بر معنای آیات هم مسلط شوم چون با لحنی که بر آیه تحمیل شود، مخالفم، معتقدم الحان باید در خدمت معنای آیات قرار داشته باشند. در نهایت همه اینها را کنار هم قرار دادم و به سبک جدید تلاوت رسیدم  .

- پس برای رسیدن به لحنی که مطابق با معنای  آیات باشد، داشتن استاد مفاهیم قرآن اهمیت دارد؟

صد در صد. تلاوت قرآن باید تاثیرگذار باشد. قاری‏ای که مفاهیم آیات را به خوبی نداند، نمی‏تواند قرائتی را ارائه کند که منطبق‏ بر معنا باشد.

- سبک حامد شاکرنژاد چه ویژگی‏هایی دارد؟

عصر طلایی قرائت قرآن در مصر به چند دوره تقسیم می‏شود. در هر دوره، استاتید بزرگی ظهور کردند که در تلاوتشان ویژگی‏های خاصی بود. من سعی کردم همه آن ویژگی‏ها را در سبکم قرار دهم؛ حزن استاد رفعت، انطباق لحن بر معنا در قرائت مصطفی اسماعیل، قدرت و شفافیت صوت عبدالباسط، نرمی و لطافت استاد شحات انور، نفس طولانی سید متولی عبدالعال و تحریرهای‏ریزی که در تلاوت استاد غلوش وجود دارد. شاید بهتر باشد بگویم سبک حامد شاکرنژاد، تلفیقی است از سبک‏های استادان بزرگ مصر، همراه با نغمات ریز ایرانی  و عربی.

- با این حساب، سبک جدیدی ارائه نداده‏اید چند سبک مختلف الگو برداری کرده‏اید...

اشتباه نکنید، این الگوبرداری نیست. هر تلاوت برجسته‏ای با ملاک‏هایی سنجیده می‏شود که لازمه تلاوت است؛ مانند حزین بودن، انطباق لحن بر معنا، شفافیت صوت، نرمی و آرامش و ... . حالا این لازمه‏های تلاوت، در لحن و صوت بعضی از استادان بزرگ آشکار است و هر کدام از آنها به یکی از این ویژگی‏ها شناخته می‏شوند. پس رعایت این موضوع در قرائتم به این معنا نیست که از آنها الگوبرداری کرده‏ام.

باید در قرائت تحریر زد؛ حالا شاید این تحریر در قرائت مصطفی اسماعیل هم وجود داشته باشد. من این مثال‏ها را برای تقریب ذهن عنوان کردم. با این حال به بزرگانی مانند شیخ رفعت و مصطفی اسماعیل و خیلی‏های دیگر افتخار می‏کنم و باز هم تاکید دارم که همه ما حتی همین اساتید بزرگ، زمانی تقلید می‏کردیم.

- الان چند نفر از قاریان به سبک شما تلاوت می‏کنند؟

آمار دقیقی ندارم اما عده‏ای به همین سبک جدیدی که ارائه داده‏ام، تلاوت می‏کنند. بعضی‏ها هم از حرکت و جنبشی که در قرائت ایجاد کرده‏ام، پیروی می‏کنند. در واقع این حرکت من نوعی خودباوری در جوانان ایجاد کرده. خیلی‏ها به این نتیجه رسیده‏اند که می‏توانند از تقلید پا را فراتر بگذارند و سبک جدید ابداع کنند.

- اما هنوز هم بیشتر جوانان از قاریان مصری تقلید می‏کنند. اصلا چرا پیشکسوتان قرآنی به جوان‏ها سبک شاکرنژاد را توصیه نمی‏کنند؟!

این حرکت تازه آغاز شده و برای رسیدن به شرایط مطلوب راه درازی در پیش داریم. برای من اهمیتی ندارد که کسی جوانان و نوجوانان را ترغیب کند تا به سبک حامد شاکرنژاد بخوانند اما حالا که حرف به اینجا کشیده شد، باید بگویم که خیلی‏ها قدرت پذیرش این موضوع را ندارند و مخالفت می‏کنند اصلا نمی‏خواهند بپذیرند  که یک ایرانی سبک جدیدی ارائه داده است.